Liliane Saint-Pierre
Liliane Keuninckx 18-12-1948

15 Singles bekijken van Liliane Saint-Pierre

De carrière van Liliane begon in de jaren 60 met het liedje 'We gotta stop', dat ondanks de Engelstalige titel in het Nederlands was. Ze zou ook liedjes in het Engels en Duits opnemen (onder andere "I'm having a party" en "Leider, leider, leider") maar voor de rest was haar repertoire voornamelijk Nederlandstalig. Ze heeft zelfs ook ooit een Italiaans plaatje gemaakt. Eind jaren zestig werkt ze samen met producer Claude François (Clo-Clo) en neemt ze een twintigtal nummers in het Frans op. Hij herdoopte haar tot "Liliane Saint-Pierre" en gaf haar een nieuwe look. Ze oogst succes in Frankrijk en treedt op in de Olympia te Parijs. Geruzie tussen haar ontdekker en tevens schoonvader, Milo De Coster, en Claude François leidde tot het einde van de samenwerking.

Begin jaren zeventig draait Saint-Pierre mee in de bijbelmusical "Glory Halleluja 2000" van Group Miloscope. Hiermee treedt ze op in kerken in Vlaanderen, Nederland, Duitsland en Noord-Frankrijk. In deze periode staat ze samen op de affiche met Jimi Hendrix, Johnny Halliday, de Bee Gees en The Platters.

Eind jaren zeventig sukkelt Saint-Pierre in een muzikale impasse. Het scheelt geen haar of ze kiest voor het leger. Saint-Pierre: «Het was bijna zover toen Bobbejaan Schoepen me belde voor een reeks optredens in zijn park. Plots had ik een dik jaar werk. De beslissing was dus snel genomen. Gelukkig maar, het leger strookte eigenlijk niet met mijn opvattingen.» Haar Eurovisiesongfestival-avontuur begint in 1978, wanneer ze deelneemt aan de voorrondes van Luxemburg met het nummer "Mélodie". In 1981 waagde ze haar kans in de Vlaamse voorronde Eurosong met het liedje Brussel, maar ze haalde het toen net niet. In 1987 was het wel raak in Eurosong met 'Soldiers of Love'. Op het songfestival haalde het liedje de 11de plaats. Midden jaren 90 zat haar carrière wat in het slop, maar ze maakte een geslaagde comeback met 'Ik wil alles met je doen', een cover van Dusty Springfields 'In Private'. Ook voor het nummer "Lucifer" vindt zij inspiratie bij een andere artiest. Dat nummer is namelijk een cover van "Crucified" van de groep Army Of Lovers. Liliane Saint-Pierre weet eveneens de harten van vele Belgische homo's te stelen met het nummer 'Sascha', waarin ze zingt over een jeugdvriend die homo bleek te zijn.

In 2004 werd ze opgenomen in de radio 2 eregalerij voor een leven vol muziek. Ze werd als juryvoorzitter voor Eurosong gevraagd in 1999; daar won Vanessa Chinitor die op een haar na (12de) Saint-Pierres resultaat evenaarde. Het zou niet de enige keer zijn dat Saint-Pierre in de jury zou zitten van een liedjeswedstrijd; eind 2005 zat ze in X Factor, waar ze het opnam tegen Jean Blaute en Kris Wauters. In het begin van het programma ging ze vaak in de clinch met eerstgenoemde als die een opmerking over haar kandidaten maakte, maar na een tijdje ging die storm liggen. Tijdens de zomer van 2006 treedt Saint-Pierre tijdens de zomermaanden bijna iedere avond op in Het Witte Paard te Blankenberge. Ze deed mee in de revue "Crazy Circus" in een regie van Jan van Dycke.

Sinds 2010 staat Liliane Saint-Pierre op het podium met haar liveband Major Five. In 2010 kwam er ook een album van haar uit in de reeks "Goud van hier". Saint-Pierre is weduwe sinds juli 2010. Ze was sinds 1985 getrouwd met Marc Hoyois, zelf de weduwnaar van zangeres Ann Christy.
bron:Wikipedia